ประวัติของเกาะเสม็ดแบบย่อๆ ครับ

ประวัติของเกาะเสม็ดแบบย่อๆนะครับ
เกาะเสม็ดในอดีต เมื่อเกือบร้อยปีก่อนไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ จะมีก้อเพียงชาวบ้านที่ไปตัดต้นเสม็ดมาเผาทำถ่านขายและชาวเลที่ไปทำประมงหาปลาเพียงไม่กี่คน เราคงเคยได้ยินวรรณคดีไทยเรื่อง พระอภัยมณีกันมาเป็นอย่างดี อดีตเมื่อสมัยครั้งนั้นก็มีผู้คนรู้จักเกาะเสม็ด ในนามว่า เกาะแก้วพิสดาร ซึ่งมีความสวยงามมากขนาดที่ท่านกวีเอกของไทย อดที่จะกล่าวถึงไว้ในบทกลอนที่ท่านประพันธ์ไม่ได้ ซึ่งเป็นสิ่งการันตีได้ว่าเกาะเสม็ดมีความสวยงาม และด้วยที่เกาะเสม็ดตั้งอยู่ไม่ห่างจากฝั่งเท่าไรนัก จึงมีนักเดินทางมาเยือนเกาะแห่งนี้อย่างไม่ขาดสาย แต่สิ่งหนึ่งที่เกาะแห่งนี้ไม่เคยเปลี่ยนตัวเองเลยตลอดเวลาที่ยาวนาน คือหาดทรายที่ขาวดังแก้วละเอียดและจะมีเสียงเวลาที่เราก้าวเท้าเดินบนหาดทรายและน้ำทะเลที่ใส่ สีครามตัดกับขอบฟ้า ในวันที่แจ่มใสเกาะแห่งนี้จะสวยงามมาก และประทับใจผู้ที่มาเยือนทุกคน ไม่มีวันลืม
เกาะเสม็ดเมื่อสิบกว่าปีก่อน ที่ความเจริญยังก้าวมาไม่ถึง

ผมเองยังจำได้สมัยนั้น เกาะแห่งนี้มีความสงบและยังไม่มีนักเดินทางมาท่องเที่ยวมากนัก ท่าเรือข้ามเกาะมีเพียงแห่งเดียวและต้องรอเรือกันนานกว่าจะได้ออก เพียงแค่ให้ได้ค่าน้ำมันเรือก็พอแล้ว เมื่อเรือได้เวลาออกก็ใช้เวลาไม่นาน เพียงครึ่งชั่งโมงเท่านั้น ยังไม่ทันเมาเรือเราก็จะได้เห็นสะพานไม้เก่าๆที่เรียกว่า หน้าด่านที่ๆคนหลายๆคนต้องขึ้นสะพานที่นี่ เพราะหน้าด่านเป็นชุมชนบนเกาะและหากจะเดินทางไปหาดทรายแก้ว อ่าวไผ่ อ่าวทับทิมก็สามารถต่อรถสองแถวที่นี่ได้ แต่ถนนคงไม่ต้องพูดถึง มันแสนจะทรมานและอาจทำให้คุณเมารถได้ทั้งๆที่นั่งเรือยังไม่ทันเมา และหากไม่ขึ้นที่สะพานหน้าด่าน แล้วจะเลยไปหาดลุงหวังหรือวงเดือนก็ต้องนั่งเรือต่อไปอีกครึ่งชั่วโมง เมื่อถึงอ่าววงเดือนแล้วก็ต้องลงแพที่มีคนสาวเชือกมารับที่เรือ เชือกจะผูกโยงจากหาดกับสายสมอที่ทอดทิ้งไว้ นี่ก็เป็นสิ่งที่ทรมานไม่แพ้การนั่งรถบนที่หน้าด่าน เพราะถ้าแพลอยลำอยู่นานเพื่อรอผู้โดยสารลงแพให้ครบ มันจะทำให้เมาคลื่นได้ในเวลาไม่กี่นาที
แต่เมื่อมาถึงเกาะแห่งนี้แล้วไม่ว่าจะเป็นทางเลือกไหน ความสวยงาม ความสงบ ที่ได้มาเยือนก็จะติดประทับในใจตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบลงบนพื้นทรายของเกาะเสม็ด วันที่ฟ้าใสๆ แดดแรงๆ หากไม่มีแว่นกันแดดดีๆสักอัน คงต้องหยีตากันทั้งวัน เพราะแสงแดดจะสะท้อนพื้นทรายที่ขาวมาก จนทำให้เราต้องละสายตายไปมองที่ทะเลที่มีเพียงประกายแสงแดดจะดีกว่า และทุกครั้งที่เราเหยียบพื้นทรายจะมีเสียงเท้าบดกับทรายที่ละเอียดทุกก้าวที่เราเดินไป

ที่พักส่วนใหญ่บนเกาะจะเป็นกระท่อมปลูกด้วยไม้ไผ่มุงด้วยแฝกหรือไม่ก็ใบจาก น้ำที่ใช้อาบก็ได้มาจากบ่อที่ขุดลงไปไม่ลึกนัก ต้องใช้แรงหน่อยกับการชำระร่างกายจากไอเค็มของทะเล ไฟฟ้าที่ใช้อยู่ได้มาจากเครื่องปั่นไฟ ที่จะปั่นในช่วง6โมงเย็นจนถึง5ทุ่ม บางที่ยังไม่มีการปั่นไฟใช้ก็จะมีตะเกียงหรือไม่ก็เทียนไว้คอยให้แสงสว่างในเวลากลางคืน ด้วยที่ไม่มีแสงใดมารบกวนในยามค่ำคืนทำให้ดาวดวงเล็กดวงน้อยได้อวดตัวเองบนท้องฟ้าจนแทบจะล้นท้องฟ้าในคืนเดือนแรมทุกครั้ง
อดีตของเกาะแห่งนี้คงไม่เปลี่ยนแปลงไปมากมาย แต่การที่มีนักท่องเที่ยวมากขึ้นนั้นย่อมทำให้เกาะนี้เสื่อมความงามลงไปบ้าง และคงเป็นหน้าที่ของเราทุกคนที่ต้องเที่ยวอย่างมีสำนึก คือไม่ทำลายธรรมชาติ ไม่ทิ้งขยะลงทะเลหรือหาดทราย อย่าให้เศษแก้วเศษพลาสติกขยะต่างๆปนไปกับหาดทรายขาวๆเลย ช่วยกันรักษาไว้ สถานที่ท่องเที่ยวที่สวยๆก็จะคงสภาพไปอีกนาน ไว้ให้พวกเราได้เก็บรูปสวยๆไปไว้ในบันทึกส่วนตัว ดังคำที่ว่า " ฝากไว้เพียงลอยเท้า เก็บไปแค่ภาพถ่าย " แต่สิ่งที่เราต้องเก็บอีกอย่างก็คงเป็นขยะต่างๆที่เราได้ผลิตมันขึ้นระหว่างมาเยือนเกาะแห่งนี้โดยตั้งใจ แค่ไม่ทิ้งชิ้นต่อไป คุณก็มีส่วนช่วยรักษาธรรมชาติของเกาะเสม็ดไว้ให้คนรุ่นหลังได้เห็นความสวยงาม ที่เราได้เห็นกันในทุกวันนี้
วันนี้ความเจริญอาจดาหน้าสู่เกาะเสม็ดที่ตามมากับความต้องการของนักท่องเที่ยว แม้กระทั่ง 7-11 ยังมองเห็นอนาคตบนเกาะแห่งนี้ รถสองแถวที่ใหม่สภาพป้ายแดง เรือโดยสารเรือเร็ว เจ็ทสกี แพติดเครื่องยนต์ ถนนหนทางที่ดี ไฟฟ้าและน้ำประปามีให้ใช้ตลอด 24 ชั่วโมง ที่พักที่มีความสบายห้องพักติดเครื่องปรับอากาศพร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เราคงห้ามสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ แต่เกาะเสม็ดในวันวานยังอยู่ในความทรงจำของคนจำนวนไม่น้อยเสมอมา